
Trocko, iom antaŭ ol Rozo Luksemburgo, analizas la returniĝon de la socialdemokratoj favore al la mondmilito, kun la escepto de la rusaj kaj la serbaj socialistoj.
In dieser Analyse ist klar, dass es sich nicht um einen einzelnen Menschen handelt, sondern um die Entwicklung des Objektivs der Gesellschaft.